دربارهء زندگیمون مینویسیم که هیچ نویسنده ای قادر به نوشتنش نیست.چرا که انقدر عاشقانه و بعضی اوقات انقدر تلخه که فقط خودمون میتونیم ازش سر دربیاریم و بنویسیمش.حالا محمدم،این من،این تو و این وبلاگ ما.
ادامه...
شب بی تو شب بی من شبدل مردهای تنها بود شب مردن شب رفتن شب دل کندن من از ما بود دوست دارم بانوی بهار تا همیشه حتی اگه ۱۰۰۰بارم بمیرمو زنده بشم بازم تو رو دوست دارم بهار بانو.
شب بی تو شب بی من شبدل مردهای تنها بود
شب مردن شب رفتن
شب دل کندن من از ما بود
دوست دارم بانوی بهار
تا همیشه
حتی اگه ۱۰۰۰بارم بمیرمو زنده بشم
بازم تو رو دوست دارم
بهار بانو.
ای بابا چرا همه زدن تو دلتنگی ...
سلام ...
خیلی حرف داشتم ولی این تصویرت قشنگ رفت رو اعصابم! الان هنگ هنگ هستم! بنابراین قدرت تکلم ندارم!
دلت شاد ...
سلام.
واقعا نوشته ی زیبایی بود...
واسه جشن دلتنگی (*ما) گل گریه سبد سبد بود...
دلتنگی ما یا تو! یعنی شما ؛خودتون !؟ کدومشون!!
راستی...!
یادم رفت چی میخواستم بگم اون موقع!
فکر کنم شما هم یادتون رفت چی رو کشف کردین!!
بابای
هر چی فکر کردم نشد یه نظر امیدوار کننده بدم! )):
تنهایی خوب نیست
سعی کن تنها
نباشی
علیک سلام
ولی گریه که گل نیست ... نوره ...
صلام.!
نگفتین چه چیزی دو کشفیدین؟!
خوشحال میشم بگین!
با
با
ی
سلام
وب بسیار جالبی هست دوست دارم به من هم سر بزنی
بای
دلتنگی؟
دلتنگیم برای خودش عالمی داره ها!
صلام.
آخر هم نگفتین...!
با
با
ی
سلام
عید مبارک باشه دختر عمو
یا حق